Elementa 91. bölüm

91. Bölüm:  Komik ve garip bir şeyler..

Yatağında gözlerini açan Ren ayağa kalktığında gözlerindeki olması gereken bakışlar hala yoktu. 

Normalde güne heyecanla başlayan gözleri artık daha efkarlı ve yorgundu. Nedenini bilmesede içinde oturup sonusuza kadar aynı yere bakmak geliyordu.

Büyük yatakta Yukinin kokusunu ararken boşa zaman harcadı. Gözleri odanın köşesinde oturan robota kaydı.

“Boşuna beni takip etme. Elime geçen ilk fırsatta seni yok edicem.”

Ren bir parça enerji kazanmış gibi kızgınlıkla esneme hareketleri yaptı. Robota bakmak içinden öldürme isteği yarattığı için bakışları yatağına kaydı. Yatağın diğer ucunda yatan iki büklüm kızı görünce gözleri kısıldı.

“Aptal kız. Üstüne örtmeden böyle yatmış..”

Ren kendi üstüne çektiği yorganı kızın üstüne örtüp esneyerek odadan çıktı. Gözleri hafifçe açılıp yorganı sıkıca tutan kızsa şaşkındı.

Bu çocuğun ismindeki “Auriel” kısmı için aramıştı. Ren’in mavi alevleri için aramıştı.

Onu öldürmek, tehdit etmek, en azından işkence ile ağzından bilgi almaya hazırdı.

Ama geceyi çocuğun yanında uyuyakalıp yatarak geçirmek….garipti.

Yorganın altına iyice girip Ren’in kokusu ile dolu yatakta uykuya daldı.

…

Ren yüzüğün içinde geçici bir yaşam alanı oluşturduğu için birkaç odayı gezdi. Su, yiyecek ve özel ihtiyaçlar için yarattığı birkaç alanı kontrol edip komutanları ile konuştu.

En sonunda ise yere oturup ilk kez Go’ya seslendi.

“Sanırım senin kişiliğini ve duygularını içime çekmeye başladım.”

İçinden duymak istemediği cevap gelince de iç çekti.

“Çok acı çekmek ve şaşırmak üzeresin be Ren..”

 …

Günler geçerken Ren bir daha kapı açmaya çalışmadı. Nanntianın bir sürü tehlikeli insanla dolu olduğunu fark ettikten sonra zaman kavramını boşverip kendi kendine zaman geçirdi. Kılıçları ile çalıştı. Çay içti. Enerji tekniklerini kullandı. Çay içti. Hatta yüzüğün önemsiz küçük yeteneklerini bile kullanmayı öğrendi. Çay içti

Evet! Günün büyük çoğunluğunda farklı bitkilerden yaptığı çayları içerek geçirmeye başladı. 

Sabahları eğitim yapıp duş alıyor sonrada Kızıl saçlı kızla aynı masaya oturup çay içiyordu.

Birbirlerine hiçbir şey sormadılar. Konuşmadılar. Ren’de kızın bardağını yıkayıp her gün çay ikram etmeye devam etti.

Öğlen Ren odasına dönüp masaya yürürken hep kızı da masada buluyordu. Aynı pozisyon ve bakışlarla kızda Ren’in varlığına alışmıştı. Aynı masa da her zaman Ren kızın ilk bardağını dolduruyordu. Sonrada kız kendi kendine devam ediyordu.

Birbirlerine utandırıcı bakışlar atmadılar. Ren kendi dünyasındaydı. İçsel anıları ve Go’nun bastıran duyguları ile meşguldü. Kızsa gizl gizli Ren’e bakıp ortama uyuyordu.

Komik ama çokta garip bir deneyimdi.

Ama komutanların ve Ren’in 2000 kişilik ordusunun askerlerinden hiç biri kızın kim olduğunu sormadılar. Yuki ile ilgili bir şeyi dile getirmediler. Sadece odalar arasında gezip değişik manzaralarda vakit geçirdiler.

Ren’in her sabah açtığı ve evine bağladığı yeni bir kapı ile komutanlarında eğlenecek zamanı giderek büyüdü. Her kapı ile garip manzaralarda yürüdüler, volkanların içinde yüzdüler ve savaş talimi yaparak antreman yaptılar.

Aralarında anlaşmış gibi hiçbiri Ren’i sıkboğaz etmedi. Sadece ikizlerin Ren’in odasına girmesine izin vardı. Geri kalanlar uzak durdular.

Ren artık savaşçılık eğitimine başlayabileceğini anlayınca tüm gücüyle vücudunu geliştirmeye de çalışıyordu. Ama sadece sabahları yaptı. Saat 12 ye geldiğinde anında eğitimi kesip çay içmeye başlıyordu.

Günler geçti.

Aylar geçti.

Ve sonunda bir sabah farklı bir gün başladı.

…

Diğer günler gibiydi. Ren sabah kalkıp gerinerek esnedi. Yanındaki kızın üstünü iyice örtüp yataktan kalktı. Çay yapmak için mutfağa girdi.

Gözlerinde aynı boş bakış vardı. İçinde farklı anılar içinde yüzmeye devam ediyordu. Farklı bir hayatın deneyimleri içten içe akarken canı bile yanıyordu. Ama yüzünde her zamanki boş bakışla dışarıdan belli bile değildi.

Esneyerek ve iç çekerek iç karartıcı bir şekilde yerde oturup nefes almaya başladı. Gözlerini kapattı.

Kendini farklı bir zamanda farklı bir gezegende buldu. Elleri bağlı, vücudu acı içindeydi.

O an Go’nun geçmişini yaşıyordu!

Eskiden yaşadığı benzer olayların aksine bu sefer Go’nun sesini duydu.

“Ben yetenekli biri değildim. Saf ve iç karartıcı derecede sakindim. Çok çalışmaz, ortalama olmaya razı bir tutumla yaşardım… Ama annem, eşim ve oğlumla mutlu bir hayatım vardı. Başıma gelenlerin sebebi ortalama olmamla ilgisi yoktu be....sadece şans-sızlık.”

Ren derin bir nefes alıp içine girdiği rüyada ayağa kalktı. Go’nun anıları içinde hareket etmeye başladı. Her gün yaptığı gibi ailesine veda edip çalışmaya gitti.

Büyük bir maden ocağının içinde çalışan Go gibi üstünü değiştirdi. Ellerine eldivenler taktı. Tam arkadaşlarının beklediği girişe yürürken sesler duyuldu.

“Görüntü hoşuma gitmedi!”

 Yabancı bir dilde söylenen şey tüm gezegende yankılandı. En garibi ise tüm canlıların bu cümleyi anlayabilmesiydi. 

Büyük bir patlama ile başladı herşey..

Ve Go’nun tüm hayatı binlerce kere olduğu gibi yok oldu.

Ailesinin yaşadığı kasaba alt üst oldu. Oğlunun arkadaşları ile gittiği ağaçlığın üstüne büyük bir ateş topunun indiğini gören Go çığlık atmaya başladı.

Karısının da içinde olduğu kasaba titremeye sonrada sallanmaya başladı. Büyük bir göçükle tüm kasaba toprağın altında kaldı.

Madenin olduğu dağ paramparça olurken Go olduğu yerde kalmıştı. Gözlerindeki acı ile tüm patlamaların ve kıyametin arasında kalıverdi. Kozmik bir şans ya da bir şakanın esiri gibiydi.

Çünkü o kadar büyük patlamaların arasında ona bir şey olmamıştı.

Gözleri yaşlı üzüntü ile beklerken arkasında bir el hissetti. Gözleri gördüğü şeye inanamadı. Dünyalar güzeli bir kadın elini kaldırmış Go’nun omzuna koyuyordu. Kadının bakışları normal değildi. Tüm canlıları küçük gören bir kibirler bakıyordu.

Sadece gözlerine bakmak bile bir ölümlünün iradesini kırmaya, intahar etmesine yol açacak gibiydi. Ve Go kadının tam olarak bir insan olmadığını da anlamıştı.

Göz bebekleri, saçları, ten rengi, 6 parmağı ve fazlasıyla mükemmel vücuduyla gerçek değil gibiydi!

Tüm patlamalar, alevler içinde ikili birbirlerine baktılar. Go gözlerinden akan yaşlarla kadının ne yapacağını kestiremedi.

Ren gözlerinin önünde binlerce kere gördüğü kanlı manzarayı tekrar izledi. Dağlar parçalanmış, nehirler ve denizler alt üst olmuştu. Ve her şeyin ortasında garip bir kadın Go-Ren’i tutup uçmaya başladı.

Kadının kendi insanlarının olduğu yere uçmasını izledi. Ren tek sağ kalan olarak rüyanın içinde acı çekiyordu. Hızla uçarken rüzgarın tepmesi ile vücudu acı çekiyordu. Normal bir insancığın karşılaşmaması gereken bir durumdu.

Ren rüyanın içinde kadının ona azıcık ilgi duyup yanına alması ile yaşamaya başladı.

Daha mutfakta gözlerini kapamasının üzerinden dakikalar geçmişti. Gözleri tekrar açıldığında çayı hazırlayıp masaya ilerledi.

Masada oturan kızıl saçlı kızla oturup içmeye başladılar.

Gün her zamanki gibi gözüküyordu. Ama ..

…

Ren bir saat içinde anılar içinde çok ilerleme kaydetti. Daha öncede geldiği bir noktaya yaklaştı. 

Anıların bu noktasında Go yanına alındığı güçlü kadının bir çeşit köpeği gibiydi. Kadın canı sıkılınca ona bir şeyler öğretiyor, canı sıkılınca ona tasma takıp gezdiriyor, bazende yıkanırken Go ile cinsel yollarla eğleniyordu. Ama tam olarak bahsedilen şey kadının dahil olduğu şeyler değildi.

Go oyuncak gibi kullanılıp ölüme yaklaşır veya dayanamazsa iyileştirildi. Farklı türlerden canlıyla cinsel birliktelik kurmaya zorlandı. Vücudunda deneyler yapıldı.

Sonunda hep iyileşse de iradesinin kırılmaması çok zordu.

Yinede Ren-Go hep sakin ve bezgin bakışlarla birlikte dayanmaya devam etti.

Kadının yaptığı her şey “aşırı” denebilecek şekildeydi. Kızdığı zaman ilk öfkesinin karşılığı Go’ya yani Ren’e döndü.

Ren birçok kere penisinin koparılmasını, gözlerinin oyulmasını izledi. Bir sürü işkence ve aşırı eğlencenin arasında kadın her zaman kötü de davranmadı. Bazen Go’yu rahat bırakıp diğer arkadaşları ile seyahat ediyordu.

Go’yu aldığı gibi her yok ettiği gezegende bir tane oyuncak alıp geliyordu. Bazen bir çocuk, 

bazen bir bebek bazen bir kadın….

Go kendinden öncede orada olanların aksine çok uzun süre dayandı. Ölmediği gibi kadının garip bir şekilde sakladığı birkaç canlıdan biriydi.

Yüzyıllar bu şekilde geçerken Go bu kadının genç bir tanrıça olduğunu anladı. Diğer tanrılar arasında insana benzeyen nadir tanrıdan biriydi. Zaten insanların ilk yaratılmalarında rol oynayan tanrı ve tanrıçalardan biride bu kadındı.

Go bilgisi arttıkça bu kadının-tanrıçanın kendiyle yakından ilgilendiğini fark etti. Diğer tanrıların oyuncaklarına davrandıkları kötü davranışlar gittikçe azaldı.

Go gittikçe daha da az canı yanan durumlarla karşılaştı.

Birkaç bin yıl sonunda Go artık tanrıçanın sinirli zamanlarında bile canı yanmayan biri haline geldi. Kadının en yakınına sorulmadan gidebilmeye, hatta inanılmaz bir şekilde konuşabilmeye başladı.

Bir tanrıça ile konuşan bir ölümlü!

Evrende o zamana kadar duyulmamış bir şeydi. Ama Go bu kadınla zaman geçtikçe daha da yakınlaştı. Artık onu kendi evini yok eden katil bir tanrıça olarak değil, eşiti gibi görüyordu.

Birbirlerine bakışları değişmişti.

Konuşmaları arasında gülümsemeler oluşuyordu.

…

Ren anıların bu kısmına ilk kez geldiğinden ara verip çayını içmeye devam etti. İç çekerken Go’nun acı çektiği zamanların sonunda bitmesine seviniyordu.

Karşısındaki kızıl saçlı kızın da düşüncelere daldığını görüp hafifçe tebessüm ederek anılara döndü.

…

Tanrıça ile yasak aşk yaşayan birine göre Go-Ren çok mütevaziydi. Hiçbir şey istemiyor, hatta bir şey verildiğinde terddüt ediyordu. Diğer oyuncaklara karşı her zamanki acımasız şakaları devam eden tanrıça Go’ya daha da yakınlaşırken zaman çok hızlı geçti.

Gökyüzünün açık olduğu bir geceydi.

Go-Ren sakince yatıyordu. O gün yabancı bir gezegende gezip tanrıçaya eşlik etmişti. Yorgun ama çok ta mutluydu. Kapısı açıldığında gözleri şaşkınlıkla açıldı. İçeri çırılçıplak göz kamaştırıcı tanrıça girdi.

İlk kez öpüştüklerinde dışarıdaki gökyüzünde kara bulutlar toplandı.

Go tanrıça ile ilk kez birlikte olduğunda gökyüzünde devasa yıldırımlar çakmaya başladı.

İlk kez el ele tutuşup gezintiye çıktıklarında tüm ölümlüler Go’yu da bir tanrı sanıyordu. Çünkü ancak tanrılar ve tanrıçalar bu şekilde eşit olabilirdi.

Go tanrıçanın yetenekleri ile uzun bir hayat yaşarken eski hayatlarını Ren gibi hatırlamaya başladı. Ama umursamadı.

Toplamda 5 bin yaşına bastığında artık tanrıçanın yetenekleri ile hayatta kalması garip gözüktü.

Go-Ren ilk kez evrende dolu olan enerjiyi hissetmeyi öğrendi.

Tanrıça umutla Go’ya her şeyi öğretmeye başladı. Go ya artık sadece aşık değil bağımlıydıda. Bir şekilde Go ile diğer canlılarda hissetmediği bir şey paylaşıyordu.

Aralarındaki yakınlık ve Go’nun gücü arttıkça daha da yakınlaştılar. Beraber uyumaya ve bazen cinsel açlıkları ile durmadan aylarca birlikte olmaya başladılar. Birbirlerinin varlıklarına bağımlı ikili artık ayrı bir saniye bile geçiremez olmuştu.

Go’nun gücü sonunda ismini bilmeselerde demi-god (yarı tanrı) seviyesine geldi.

Tanrıça ile olan yakınlığı arttıkça Go artık bir ölümlü gibi hissetmiyordu. Artık o da gezegenlere sadece eğlence için gider olmuştu. Artık sadece zevk için gezegenleri, astroidlerin oluşturduğu kolonileri yok ederken gülüyordu. Yanında ayrılmayan ve sürekli vücuduna temas eden tanrıça ise avucunun içinde gibiydi.

…

Ren anıların bu kısmına hiç gelmemişken daha da şaşırdı. Go’nun hayatının büyük bölümünü oluşturan durgun ve acılı hayat sonunda bitmiş gözüküyordu.

Gözleri kocaman açılırken Ren sonunda ilk kez enerjik hissetti. Gözleri sonuna kadar açıldı. 

Sonunda Go’nun kişiliğinin etkisinden kurtulmak için şansı gözükmüştü. Anıların sonunun yaklaştığını anlayarak son kez gözlerini kapattı.

…

Go olarak gözlerini açtığında gördüğü şey sancılar içinde bir tanrıçaydı. Tüm hizmetkarlar ve diğer tanrılar toplanmış bu imkansız olayın etkisi ile izliyordu.

Tüm evrendeki tanrıların neredeyse yarısı bu tanrıça ve Go’nun yaşadığı gezegeni sarmıştı. O sene Go 8000 yaşını biraz geçmişti. 

Tüm ölümlülerden daha çok yaşamıştı. Ve tüm ölümsüzlerden de çok daha gençti.

İmkansız bir şey..olmaması gereken bir oluşum dünyaya geliyordu.

Bir tanrı olan ölümsüz ile bir insan olan ölümlünün çocuğu!

İlk bebek ağlamaları ile tanrılar büyük bir sorun olduğunu düşündüler.

O gece .."Go ve tanrıçası" diğer tanrılar tarafından yok edildiler. Doğan bebeklerinin yaşamak için sadece saniyeleri olmuştu.

Antik zamanlardı. Tanrıların çağının sonunu getiren olayın ilki olarak görülüyordu.

Ren bile iç çekmek zorunda kaldı.

“İlk tanrı ile ölümlünün çocukları sistemde sorunlar çıkardı. Ve ölümsüzlerin tarafı güçsüzleşip bilgilerini dağıtırken ....ölümlülerin tarafı güçlenmeye devam etti.

Antik çağın sonunu getiren olay…Go yüzündendi!

…

Ren gözlerini açtığında gözleri masmavi parlıyordu. Go’nun deneyimlerinden elde ettiği tüm sakinlik, sıkkınlık ve sonundaki çılgınlıklar içinde dolaşıyordu. Ama önceki zamanlarda olduğu gibi çıldırmadı.

“Senin ne kadar da garip bir hayatın olmuş Go Abi..”

“Aynen evlat. Ben burada senin diğer eski hayatların ile birlikte garip bir boyutta kapana kısıldım. 

 Sevdiğim kadın nerede hiçbir fikrim yok!

Onu çok özlüyorum Ren. Bilgim ve deneyimlerim bir tanrı öldürüldüğünde yok olur diyor. Ama içimden bir ses onun yok olmasını kabul edemiyor! Ben onu bu kadar özlerken nasıl kabul ederim!”

Ren kafasını sallayıp aklındaki gümüş gözleri düşündü. Nuren’i çok özlüyordu.

Masada karşısına oturan kıza kaçamak bir bakış atıp çaydanlığa uzandı. Aylar sonra ilk kez kıza gülümseyerek ağzını açtı.

“Çay ister misin?”

Kızın Nurenin aynısı gümüş gözlerindeki şaşkınlığı gören Ren başka bir şey demedi. 

Sadece gülümseyerek bakmaya devam etti. Kızın bakışları bardağına dönerken kafasını aşağı yukarı sallaması çok tatlıydı.

Ren kocaman bir gülümseme ile bardağı doldurup uzattı.

İkili hala farklı bir şey yapmıyordu. Ama Ren ilk kez kızla konuşmuş oldu.

İkili arasında başlayan bir çeşit ilişkinin ilk adımı oldu.

Komikti.

Ama çokta garip bir deneyimdi.

…

Biri ölümsüz olarak görülebilecek kadar güçlü bir soylu, diğeri küçük yeşil gözlü bir çocuk..

Karşılıklı çay içmeye devam ettiler.

...